alfabetoz

—

diskoak

«IZENBURURIK GABE»
HAINBAT
AIAKO UDALA, 2005

GURE ATARIKO PAGOA

Mila beatzirehun hirurogeita

hamargarrengo negua,

izenak berak dion bezain beltz

ilbeltzak hogeita laua.

Hego haizeak bota diguna

gure atariko pagua,

bere azpian hamaika jende

pozik edukitakua.

Indargarate pago handia

zenuen zure izena,

Aia aldian ezagutzen dan

Pagorikan ederrena.

Zu erorita ikusteakin

nik hartutzen dedan pena,

bildurgarrizko hego haizeak

emana dizu azkena.

Zure gerriak neurtzen zituen

kana bi ta erdi pasiak,

eta zer ziran zure adarrak?

lodiak eta luziak.

Zu botatziaz harriturikan

esaten dute guziak,

ikusten ez den gauza da baina

badu indarra haiziak.

Ume nintzala, amak laguntzen

zidan zure itzalera.

jolasten nintzen, nire senide

kattun denekin batera.

Zure ezkurrak janaz gu hantxe

Adan da Ebaren antzera,

hamaika une eder ta goxo

azpian pasiak gera.

Erori zera lur-jota zaude,

akabo, pago gaixua!

zure adarretan abestutzeko

hain baitzen toki goxua.

Oroitutzen naiz: pozez bihotza,

nintzalarikan haurtxua,

zure gainetik kantatu nuen

nire lehenengo bertsua.

Makina jende egoten baitzen

itzalean eserita,

asko juan dira mundu hontatik

zu hor zutikan utzita.

Hoietako bat zu hainbat maite

izan zintun gure aita,

zerutik negar egingo zuen

zu erortzen ikusita.

Zure babesen jolasten ginen

gu neska eta mutiko,

eguzkitako itzala zinen,

babes haizearekiko.

Gure atarian larehun bat urtez

zutik iraun arren tinko,

etorri zera gure pagoa

etzera inoiz jeikiko.

Hitzak: Luis Otamendi

Doinua: Herrikoia

Pagoaren erorrerak hainbeste erasan zidan bertso sorta hau sortu nuela