TRIKITI TESTUAK
|
«IZENBURURIK GABE»
AZPEITIKO URKAMENDIAREN BERTSOAK Jose Tejeria da hau nere grazia, Gipuzkoako Aian jaio ta azia; tiroz aita il nuan, orra desgrazia, publikatzea nua asunto guzia.
Gizonak altxa zuten aita bizirikan, "O, semiak galdu nau!" berak esanikan; gurasubak etzuban esan gezurrikan, gorputza il ta anima juan mundutikan.
Aitak eskatzen ziran legez eta bidez, egiten niona da agindu ta eman ez; buru dana betia pentsamentu txarrez, tirua eman nion dirubaren ordez.
Sodadu arma-dunak lotu kurioso, baita eraman era Azpeitira preso; deklarazio txarrak egiņa ni oso, libratutzeko bear gezurra preziso.
Azpeitiatik juan Donosti aldera, Gipuzkoako buru dan tribunalera; akusatuba nintzan Judasen legera, gezurrak balio ez, neretzat galera.
Gaizki egin nuela ondo damutzen zat, au eskarmenturako beste guzientzat; munduban ez da izan oraindikan behintzat ume bat txarragorik gurasubarentzat.
Donostian artuba nintzan albistia posible etzala neri bizirik uztia; ai ura orduko lastima tristia! etzan alegratuko nere emaztia!
Zuzen da garbi egin dute justizia, badakit nuela nik ondo merezia; illbeltzaren amaseirako nere sententzia, goizeko zortziretan kentzeko bizia.
Pauso bat eziņ eman nuan ezergatik, bi lagun banituben beso banatatik; urkamendira juan giņan kartzelatik, borrerua begira zeguan atzetik.
Urkamendian nintzan eserita jarri, nere entraņak zeuden estu eta larri; bizia eman bear oso lotsagarri, au beste guzientzat eskarmentagarri.
Hitzak: Joan Mari Zubizarreta "Etxeberritxo" Doinua: Herrikoia
|