TRIKITI TESTUAK
|
«IZENBURURIK GABE»
GEZURRETAKO AZARIAREN BERTSOAK Txakur gorri txikitxo bat faltatu zait neri, arras galdu zan eta ez da inon ageri; ez diot maldiziorik bota nahi inori, hartaz baliatzen dena ongi bizi bedi.
Manterola errotari gizon abilla da, nere txakur txiki hori hark berak hilla da; azeria duela hor ibilia da, zerbait bildu nahia badu hark familiara.
Aiako herri noblia pasatu orduko, guztiok eman ezkero franko du bilduko; gaztain edo arraultzak, txanpon eta kuarto, aurtengo osagarria badauka zierto.
Manterolako errota Elorditik behera, auzo legean guztiok allegatzen gera; lendabizi etorri zait neronen etxera, gezurrezko paperekin arraultzak biltzera.
Nere txakur txiki leial salati klarua, azari kolorekua illajez arrua; harekin ibili danak ona du garbua, itxu aurreko balebil a zer pajarua.
Amodiyomentean dizut barkatuko, aurrerantz ez dakit nola zeran portatuko; gure arten horrenbeste balitz gertatuko, ez ginake zu eta ni zuzen dantzatuko.
Hitzak: Izuelako Artzaia Doinua: Herrikoia
Izuelako Artzaiaren bertso sortarik ezagunena, garai bateko ohituren lekuko
|