TRIKITI TESTUAK
|
«IZENBURURIK GABE»
ERBIA Erbia ar gorria begiak larriak buztana motza du ta luze belarriak egiten ditu salto ikaragarriak ez dauka harrapaturik atso elbarriak.
Bere gustoko gauzak gau ilunez janda egunez gordetzen da sasira joanda hankaz abila berriz harrapatzen lan da komeriarik asko horrekin izan da.
Erbi horrentzat zeuden gehienak koleran nola ibilia zen askoren galeran lazo bat jarri zioten soroko sarreran han harrapatutzeko bere etorreran.
Erbia etorri zen lehenengo garaien lazuan sartu eta gelditu zitzaien auzoko bat han zebilen orduan talaien harek ikusi eta han eraman zien.
Erbi harekin hura etxera joatian danak juntatu ziran ixtilu batian nola etzuten ikusi behin ere artian larri ziran seguru jarri bitartian.
Egur bat jarri zioten ahoan kurioso sokaz lotu ere bai muturra tieso hankak lotuta umil jarri zuten oso gero armariuan sartu zuten preso.
Erbia jarri zuten preso segurantzan handik ateratzera andria joan zan hankak libratu eta han zebilen dantzan atea irekiko zuten esperantzan.
Atea irekita jarri zutenian aguro saltatu zan estuasunian leihotikan kanpora zuzen zuzenian pozik destierroa bete zuanian.
Erbia ar gorria begiak larriak buztana motza du ta luze belarriak egiten ditu salto ikaragarriak ez dauka harrapaturik atso elbarriak.
Hitzak: Altzoko Imaz Doinua: Herrikoia
Altzoko Imazen bertso sortaren aldaera hau kantatzen da Aian
|