TRIKITI TESTUAK
|
KARTZELAKO GUTUNA
«EDAN HEMENDIK»
Gutun bat idatzi nahi dizut ilunpe honetatik, gizakia izan ta zenbaki bihurtu nauten barrote hauen artetik, jan gabe daroat aste bat inguru, ta gutun hau inoiz ez zaizula helduko dakidan arren, bertan oroitu nahi zaitut.
Gure ametsak galdurik, mundutik ezabatuak, emaiozu gehiago ikusiko ez dudan semeari aitaren barri esaiozu eduki ebala aita arrunt bat ametsik ederrena gauzatu nahian isilarazia.
Larrosarik gabe udaberri eskasa, maitasunik gabe familia galdua, burdina hotsaren atzean etxeko semearen negarra, andre bakartiaren samina, aita kartzelaratuaren gorrotoa, barrote arteko berba isilduak.
Sarrailak betiko zarratuta!
Kartzelako zoruan nago, odolez bustita, neure herria saldu, hori zen nahi zutena, inori ez esanagatik, ongi dakiguna herria maitatzea gure bekatua bedarrik gabeko zelai berde batean Itziarren semearen lagunik onena.
Hitzak eta musika: Agustin Barandiaran
|