TRIKITI TESTUAK
|
«AGUR INTXORTA MAITE, 1936-37 gudako kantuak»
LEN AMAR LAGUN GIÑAN ETXEAN Sentimentu asko dauzkat nerekin orain kontatu biarrak, ez dakit nola zuzenduko 'iran egin dituzten okerrak; pazientzitik ez naiz atera Jaungoikuari eskerrak, leku askotan jarri dituzte tristura eta negarrak: len amar lagun giñan etxian ta orain iru bakarrak.
Atenziyua izan zazute nik esandako itzakin: nere biotzik ezta poztutzen dirua eta gauzakin, eztakigu noiz jarriko geran konsuelo ta pozakin; bi seme illak, beste bi preso, beste bi non dan ez jakin, milagro ezta ni egotia kuidado eta kezkakin.
Adierazi bear dizutet esango dizutet ziñez, tristura ontatik iñola ere apartatu al bagintez; atenziyua izan biagu errezo asko egiñez; bi seme illak, beste bi preso, beste bi non dan jakiñ ez, nere biotza tristuran dago ezin sendaturik miñez.
Milagru ezta pena aundiya izatia biyotzian, negar-malkuak saltatzen zaizkit iñoiz gogoratutzian; ezeren mantxik eta batere kulpa gabiak il zian, beste bi preso Ondarretatik San Kristobala joan zian, zer kontatua izango dute elkarrengana biltzian.
Hitzak: Joxe Zapirain, 1937 Musika: Joseba Tapia
|