TRIKITI TESTUAK
|
URRUTI NERE MENDITIK
«TRIKITILARIAK»
Urruti nere menditik joan nintzan dirutu nahirik urrutietan nere bihotza, nahigabe ta erdibiturik, gelditu nintzan tristerik pake santua galdurik.
Nere bihotza zegoen Euskalerriaz pentsatzen egun guztian gauaz gauza bat beti zitzaidan oroitzen zer pozik nintzan bizitzen haurtxo nintzanian hemen.
Goguan nuen etxea gaztain artean gordea menditxo gainean agertzen zan herriko eleiz maitea ta hango kanpatorrea, hainbat oroitzez betea.
Hemen igande goizean meza izkilak deitzean zenbat hots goguangarrizko senti ditut bihotzean haien poza barrenean elizarako bidean.
Dena zeguen ederrik, guztia pozez beterik, ihintzez loriak, txoriak danak zorionez abesturik, baina guztien gainetik ni nenguen atsegiņik.
Ez naiz ni, Jauna, gehiago nere menditikan juango atxurra nere lagun detela baserrian naiz biziko zuri eskerrak emango pakez bete nazulako.
|